Dag mijn lieve schatjes allemaal!
Hopelijk was jullie weekend een beetje beter dan het mijne! Vrijdag ziek geworden (varkensgriep, waaaaaaaaaa), zaterdag mij toch op de baan begeven opzoek naar een jeans! En ja, gevonden! Wil ik betalen met mijne maestro, lukt het niet. ‘Ja we hebben daar vaker problemen mee.’ Allé vooruit, naar den dichtstbijzijnde bankautomaat gelopen dat dan eigenlijk niet werkte ook, ik zitten zoeken, geen gevonden. Ik kom weer aan mijn beginpunt, plak naast dienen bankautomaat dat niet marcheerde was nog een andere bank met een machine die wel werkte! Goe bezig zeggen ze dan. Begint het toch niet te gieten zeker, en waar was de paraplu? Yep, thuis waar hij niet moest zijn!
Ik gaan binnen in Galérie Lafayette, te slenteren tussen al die dure juwelen à la Dior, Chanel en noem nog maar een paar merken op, (mannen, dit is een stukske speciaal toepasselijk voor de vrouwen) ondertussen aan’t wegdromen van ‘later als ik groot ben en ik heb ne vent…’ (shit ik ben al ‘groot’, shit ik heb nog geene vent… we zijn weer aan’t uitweiden hi) dus ik was aan’t wegdromen zien ik daar aan Chanel een heel bekend gezicht staan. Sla mij dood hoe dienen acteur noemt maar ik had hem herkend zenne! De trouwe kijkers van Sex and the City zullen wel weten op wie dak het heb, den dienen da getrouwd was met Charlotte den eerste keer, die iets te veel met zichzelf bezig was (letterlijk) ipv met haar? Rinkelt het belleken? (‘k Ben precies ons oma die bezig is over de Dingens des Levens)… Allé na 2 maanden en 2 weken toch 1ne bekende mens gezien! Ach ja, ik kwam dan tot het besluit dat al da duur gerief niet goed is voor mijn gezondheid dus heb ik mij maar weer in de regen begeven om dan beginnen te wandelen richting ‘nergens’. Super!
’s Avonds mijne was gedaan, om de vijf minuten gaan kijken of er geen water aan’t lekken was! Ajaaaaaaaaaa da moen ik nog vertellen, ’t is just. Deze week, ik dacht ik ga is vroeg in mijn bedje liggen, ‘k lag al helemaal in de Tina’s-slaaphouding ;o) ik had toch al twee uur geslapen denk ik, om 12 uur hoor ik Ingrid roffelen in de badkamer, nen hoop gevloek volgde. Tina, slofkes aan gedaan, richting badkamer ‘scheelt er iets?’. Dus twee weken geleden was de badkamer ondergelopen door dienen darm dat er uitgesprongen was, ik alles opgekuist, en der stond een rieten mand met kleren in dienen hoek. Ik heb diene teruggezet maar niet aan gedacht dat daar dus water in stond, allé verstrooid denk ik,… Nu is die mand beginnen beschimmelen samen met die kleren der in, kunt ge het u al voorstellen? Zij natuurlijk in alle staten aangezien haar kleren allemaal goed duur zijn. Zat er zo één hemdje bij, speciale collectie van nen ontwerper vol zwarte plekken… geen schoon gezicht. Allé vooruit, alle kleren die nog konden gewassen worden in die wasmachine gestoken (om 12 uur ’s nachts hé). E laweit natuurlijk, maar bon… ik proberen te slapen. Rond één uur, ik lag nog te draaien en keren, ik hoor weer zo een verdacht geluid van water dat aan’t lopen was. Ik ga kijken, yep, gans die badkamer weer onder water! 1 uur ’s nachts hé, 1 uur!!!!! Ik heb 8 uur slaap nodig!! 8 uur!!! MINSTENS!!! Den ‘dweil’ genomen en beginnen te kuisen, ondertussen zat Ingrid ook al op haar handen en knieën met nen handdoek. Gezellig was’t wel, ik begon er dan wel den humor in te zien, 1 uur ’s morgens, alletwee met van die klein oogskes, zij met nen deftige pyjama, en dan ikke, met mijn super Bridget Jones onderbroek aan met mijn bollekes, vogelken en striksken, in’t roze dan nog, aan’t dweilen. (Ons ma heeft die ooit gekocht hé, ’t is trouwens een super comfie zenne!). Man man, de volgende dag kost ik er toch nie zo goe met lachen zenne! Moekes!
Geen nieuws eigenlijk voor de rest, ook geen metroverhaal voor deze week!
Er is ne nieuwe collega, e fijn ventje maar zo op zijn Frans hé. Begint hij zo direct te flemen, ‘k heb het hem maar direct duidelijk gemaakt dat hij beter zijn eigen kan zijn. En nu kom ik er dus goe met overeen.
Aja, aan de oma voor als ik thuiskom hé, kan ik mijne menu nog veranderen? Toch geene lasagne maar e goe pak friet met tartaar (lees: e groot pak friet), ne curryworst met schahlicksaus, en nen bickyburger maar zonder augurken aub ;o) kwestie om te tonen dak nog Belg ben hé ;o) mmmmmmm ik kijk er al naar uit want al diene pasta komt nu wel mijn oren uit. De firma Tina Van de Velde dankt u ;o) hihi
Allé ik zen er mee weg of ik kan er morgen weer niet uit en ik ga woensdag een feestje tegemoet dus ik moet fit zijn hé.
Toedels sproedels!
Dikke zoen
Tina xx
maandag 27 april 2009
dinsdag 21 april 2009
Dinsdag 21 april 2009
Dag lieverdjes!
Veel nieuws heb ik eigenlijk niet zenne.
Met mijne neus is alles in orde gekomen, na een paar zakskes Aspegic toch… ;o)
Toen ik vanavond vertrok stond diene mens van’t immokantoor buiten een sigaret te roken en hij knikte ne keer vriendelijk. ‘k Was al content dat hij niet vroeg hoe dat het met mijne neus was, stel u voor…
Ik zit hier nu al twee maanden en een week en nu is mij pas opgevallen dat het op den boulevard waar dak werk vol loopt met prostituees. Echt de waarheid, ik dacht dat die daar alleen stonden in’t weekend, niet dus… ’t zijn zo allemaal Aziatische types, op’t eerste zicht zou ge het niet zeggen dat er’t zijn maar as ge dan zo wat beter kijkt is’t wel duidelijk aja. Raar zenne. Bon, elk zijn ‘beroep’ zeker. En dan eigenlijk het toppunt, écht het toppunt, ik was de mannen die passeerden zo is in’t oog aan’t houden, om hun reactie te zien. Ze kijken zelfs niet op hé, dat vond ik nu toch bizar. ’t Waren Julie en Kaatje die er mij eigenlijk op wezen toen ze hier waren, want ik, ja ik had weeral nog niks gemerkt ‘azo zien naar ons dat die mannen doen’, zo elk halfuur zeiden ze dat. En dus nu ben ik daar is beginnen op te letten, inderdaad hé alles wa vrouwelijk is wordt grondig bekeken/gekeurd/uitgekleed met de ogen hé en die vrouwen hier vinden dat precies plezant hé. Ik snap da nie hé, jakkie!
Op’t werk gaat alles nog altijd heel goed, veel plezier elken dag, hoe onnozeler ge hier doet hoe beter, dus ik voel mij hier helemaal thuis aja. Ja we werken ook ;o) ‘k ben nu bezig met alle documenten voor te bereiden om een kwaliteitslabel in huis te halen, geene kak, al die documenten zijn in’t Engels en moeten vertaald worden naar’t Frans want anders verstaan ze den helft niet. ’t Is heel interessant maar ik vind het wel spijtig dak er nie meer bij ben as die inspectie komt of als ze hun label behalen. ‘k Zal’t dan wel horen zeker?!
Voor de rest ben ik eigenlijk aan’t genieten van mijn laatste twee weken en een half. Echt de waarheid, ik zal blij zijn als ik thuis ben en mijn familie nog is goed kan vastpakken, vooral mijnen opa! Ja ja opa, ik heb het wel gehoord zenne aan den telefoon dat ge mij mist ;-) maar ik u ook zenne hehe. Allé ik mis iedereen zenne, dus geen nood, ge krijgt allemaal uw portie knuffels! (wees gewaarschuwd!) Ja da mis ik hier ook wel, een portie knuffels! Aja wie moet ik hier vastpakken, ik denk dat Ingrid is raar zou opkijken moest ik rond hare nek vliegen, ’t is soms voor ons mama al te veel ‘Zus ge doet mij pijn’ (maar dan op zijn oilsjters hé), ’t is allemaal uit liefde zenne ;o) (lees nog is: ge zijt gewaarschuwd) hehehehe , en mannen moet ge hier zeker niet rond de nek vliegen of ge ligt op ne second op uwe rug (‘k moen der geen tekeningsken bij maken zeker?), studenten pak ik zeker niet vast, ijew, collega’s ook niet, ah ok we zijn aan’t einde van’t lijstje ;o) hehehe. Oei ‘k ben weer afgeleid precies, dus ik was aan’t vertellen: ik ben aan’t genieten van mijn laatste twee weken en een half en ook al mis ik mijn familie enorm (valt het op?) zal ik het hier toch missen zenne. Parijs, mijn collega’s, Ingrid, de metro… zucht…. maar bon, allé van’t weekend ga’k misschien naar Normandië met mijn studenten, de week nadien is’t den 1ste mei, de week nadien weer ne congédag kan ik vanalles nog gaan bezoeken dak wou doen… shit da gaat daar rap zijn!
Amaai ik ben hier aan’t zeveren seg, ’t wordt tijd dak afsluit, wie weet wa dak hier anders nog gaan neerschrijven.
Bon, lieverdjes slaapwel (nog wa vroeg maar bon) en tot een volgende (hopelijk een boeiendere) berichtgeving ;o)
Dikke zoen
Tina
Veel nieuws heb ik eigenlijk niet zenne.
Met mijne neus is alles in orde gekomen, na een paar zakskes Aspegic toch… ;o)
Toen ik vanavond vertrok stond diene mens van’t immokantoor buiten een sigaret te roken en hij knikte ne keer vriendelijk. ‘k Was al content dat hij niet vroeg hoe dat het met mijne neus was, stel u voor…
Ik zit hier nu al twee maanden en een week en nu is mij pas opgevallen dat het op den boulevard waar dak werk vol loopt met prostituees. Echt de waarheid, ik dacht dat die daar alleen stonden in’t weekend, niet dus… ’t zijn zo allemaal Aziatische types, op’t eerste zicht zou ge het niet zeggen dat er’t zijn maar as ge dan zo wat beter kijkt is’t wel duidelijk aja. Raar zenne. Bon, elk zijn ‘beroep’ zeker. En dan eigenlijk het toppunt, écht het toppunt, ik was de mannen die passeerden zo is in’t oog aan’t houden, om hun reactie te zien. Ze kijken zelfs niet op hé, dat vond ik nu toch bizar. ’t Waren Julie en Kaatje die er mij eigenlijk op wezen toen ze hier waren, want ik, ja ik had weeral nog niks gemerkt ‘azo zien naar ons dat die mannen doen’, zo elk halfuur zeiden ze dat. En dus nu ben ik daar is beginnen op te letten, inderdaad hé alles wa vrouwelijk is wordt grondig bekeken/gekeurd/uitgekleed met de ogen hé en die vrouwen hier vinden dat precies plezant hé. Ik snap da nie hé, jakkie!
Op’t werk gaat alles nog altijd heel goed, veel plezier elken dag, hoe onnozeler ge hier doet hoe beter, dus ik voel mij hier helemaal thuis aja. Ja we werken ook ;o) ‘k ben nu bezig met alle documenten voor te bereiden om een kwaliteitslabel in huis te halen, geene kak, al die documenten zijn in’t Engels en moeten vertaald worden naar’t Frans want anders verstaan ze den helft niet. ’t Is heel interessant maar ik vind het wel spijtig dak er nie meer bij ben as die inspectie komt of als ze hun label behalen. ‘k Zal’t dan wel horen zeker?!
Voor de rest ben ik eigenlijk aan’t genieten van mijn laatste twee weken en een half. Echt de waarheid, ik zal blij zijn als ik thuis ben en mijn familie nog is goed kan vastpakken, vooral mijnen opa! Ja ja opa, ik heb het wel gehoord zenne aan den telefoon dat ge mij mist ;-) maar ik u ook zenne hehe. Allé ik mis iedereen zenne, dus geen nood, ge krijgt allemaal uw portie knuffels! (wees gewaarschuwd!) Ja da mis ik hier ook wel, een portie knuffels! Aja wie moet ik hier vastpakken, ik denk dat Ingrid is raar zou opkijken moest ik rond hare nek vliegen, ’t is soms voor ons mama al te veel ‘Zus ge doet mij pijn’ (maar dan op zijn oilsjters hé), ’t is allemaal uit liefde zenne ;o) (lees nog is: ge zijt gewaarschuwd) hehehehe , en mannen moet ge hier zeker niet rond de nek vliegen of ge ligt op ne second op uwe rug (‘k moen der geen tekeningsken bij maken zeker?), studenten pak ik zeker niet vast, ijew, collega’s ook niet, ah ok we zijn aan’t einde van’t lijstje ;o) hehehe. Oei ‘k ben weer afgeleid precies, dus ik was aan’t vertellen: ik ben aan’t genieten van mijn laatste twee weken en een half en ook al mis ik mijn familie enorm (valt het op?) zal ik het hier toch missen zenne. Parijs, mijn collega’s, Ingrid, de metro… zucht…. maar bon, allé van’t weekend ga’k misschien naar Normandië met mijn studenten, de week nadien is’t den 1ste mei, de week nadien weer ne congédag kan ik vanalles nog gaan bezoeken dak wou doen… shit da gaat daar rap zijn!
Amaai ik ben hier aan’t zeveren seg, ’t wordt tijd dak afsluit, wie weet wa dak hier anders nog gaan neerschrijven.
Bon, lieverdjes slaapwel (nog wa vroeg maar bon) en tot een volgende (hopelijk een boeiendere) berichtgeving ;o)
Dikke zoen
Tina
vrijdag 17 april 2009
Vrijdag 17 april 2009
Hallo iedereeeeeeen!
Ik heb deze week mijne slaap proberen in te halen van verlede weekend, maar ’t is mij helaas niet gelukt, zo slecht slapen jongens! Nog nie anders als krampen in mijn benen gehad, iemand een oplossing? En dan schrik om mij te verslapen, lig ik om het uur naar mijn klok te kijken…. echt om ambetant van te worden hé. Ons Regula heeft er mij dan vriendelijk op gewezen dak er niet zo goed uitzag. En dan gisteren op Skype met de mama en de papa van’t zelfde laken een broek. ‘Ge ziet er bedrukt uit’. Ja hallllllllo 8uur slaap aub???!!!
Dinsdag hebben we nieuwe studenten onthaald, komt er daar na de uren ne man toe met nog e jong ventjen. Diene man had het helemaal!!! Op gebied van uiterlijk niks speciaals, maar moest ge hem in ne groep plaatsen ‘k zou er hem nog uithalen, uitstraling allé. Bon, daar draait het nu allemaal niet om. Diene jongen komt van Albanië, 17 jaar en spreekt niks anders dan zijn eigen moedertaal (Albanees?). Hij komt dan nog uit een totaal ongecultiveerd deel van Albanië, geen wegen, drie uur per dag vers water en elektriciteit… stel het u maar is voor hé, dus Vincent (diene man met uitstraling) was aan’t vertellen dat Aguim (diene jongen) nogal aan’t rondkijken was toen hij hier aankwam, allé Vincent is hem gaan halen in Albanië. Eigenlijk in schok want hij durfde niet de metro op, ochotte… Zo van ‘amaai bloemen’ ‘gebouwen’… (laat staan de metro, ons mama heeft er nog schrik op, hé moeke) allé diene jongen trok nogal grote ogen bij alles wat wij doodnormaal vinden hé. En dan het strafste van gans het verhaal, Aguim is analfabeet! Kunt ge u da voorstellen dat diene jongen nie kan schrijven of lezen??? En een vreemde taal komt leren waar hij totaal geen affiniteit mee heeft??? Respect noem ik da! En nog meer respect voor Vincent, hij werkt voor een humanitaire organisatie en kent Aguim en zijn familie al nen helen tijd want hij heeft ginder 8jaar gewerkt en voor Aguim een kans te geven op een ‘normaal’ leven heeft hij hem naar hier gehaald. Elken dag geeft hij hem oefeningen om te leren schrijven en lezen, brengt hij hem naar school enzo… allé jongens, moesten er wa meer mensen zijn zoals Vincent! Schitterend toch, zhe ik kijk daar met veel bewondering naar op hé. En dan Aguim ochotte, hij staat er meestal voor niksken bij hé, ik vind da dan zo erg aja, hij kan totaal geen contact maken met andere studenten. Het enige dat hij kan zeggen is met moeite ‘bonjour’ en ‘ca va’, maar echt met moeite! Ik zit daar dan mee in hé, en ge probeert dan met handen en voeten te zeggen ‘Comment était le premier cours?’ Maar ja, de ‘gewone’ studenten hebben al moeite met diene zin, laat staan Aguim. Ai ’t is toch nen duts zenne. Ik klaag nooit nie meer dak het moeilijk heb!
Ik moest gisteren naar Alliance Française (prestige school waar examens voor Frans worden afgenomen) om de inschrijvingspapieren van onze studenten binnen te geven. Daar heb ik dan andere studenten leren kennen, super sympathieke mensen, leerde ik nog wa over Brazilië en Tsjechië. Ja der was dus een ‘kleine’ rij wachtenden voor ons en ge kunt het al raden ’t was op zijn Frans hé. Lang duren, as ik binnen kwam wist ik al direct waarom. Het enthousiasme vloog eraf! Azo een goed gezette vrouw, ik mijnen tetter gedaan, we hadden zes studenten om in te schrijven. Die trekt haar ogen op, die begint te blazen, dan op haar duizendste gemaksken (trager kon niet) ‘ja da zal toch nie voor vandaag zijn zenne, ik zal da morgen doen’ aja,… kijkt ze naar die enveloppen en adressen die gefrankeerd waren ‘da is voort buitenland ofwa? Da kan ik niet versturen zenne’ Allé vooruit, ‘euhm madam die zijn al gefrankeerd hoor’ – ‘ja maar da ga nie zenne, ik zal ze naart school zelf moeten sturen’ – ‘ja madam, doe da’. Echt man, ik was kwaad aan’t worden hé. Ik heb dan die Brazilianen geholpen met dat zij nog niet echt Frans spraken, ze zijn hier nog maar drie weken hé, weer van’t zelfde ‘ja da weet ik niet zenne’. Owkay, rustig blijven Tina, blijven lachen, professioneel blijven, ondertussen kookt uw bloed wel maar bon.
Dan vandaag weer ne stoot (letterlijk) meegemaakt. Ne pijnlijken! Ik lach altijd met iemand die ooit is met hare neus tegen een glazen deur van ne winkel is gelopen, ik ga geen namen noemen, hé Bene ;o) mijne ‘stoot’ was alleen nog belachelijker. Ik kom buiten van’t school, ik ben zodanig aan’t rommelen in mijn kingssize handtas en aan’t prutsen aan mijnen Ipod (rotding), ik denk ‘ik moet hier af’, ff iets te vroeg gedacht, zonder te kijken of dak er al ben slaan ik af, nog altijd aan’t rommelen in mijn handtas, ik kijk op om te zien of dat er niemand ‘van achter den hoek’ kwam, ik zag just nog da glas van die etalage natuurlijk (duidelijk dubbel glas), VLAM der op met mijn gezicht. Amaai dat deed pijn seg! Ja ik kost er nie met lachen (dan moet het al pijn doen hé). Der stonden ewa verder mannen buiten, die natuurlijk hun plezier, diene mens van’t immokantoor kwam buiten om te vragen of dak iets had, maar ik zag aan zijn mondhoeken dat hij het heel moeilijk had. Ik zat dan op de metro en ik lag slap hé, nog altijd pijn, maar ik lag strike! De mensen weer aan’t kijken natuurlijk, goe druk! As ik thuis kwam direct gekeken of hij nog recht stond! Azo een patat seg, ik vraag mij nog altijd af hoe dak da gedaan heb. Verstrooid zeker? As’t morgen niet over is ga’k er wel is aan denken om bij nen dokter te gaan zenne, ik zal mijn verhaal maar ewa verbloemen of ik lig daar strike kennende… Pijn!!!
Dan deze middag mijn boodschappen gedaan, allé boodschappen, ’t is te zeggen, een doos Kellog’s en mijn portie boterhammekes. Ik kom aan in’t gebouw staat er al ne man te wachten om de lift in te gaan, ‘bonjour’-s gewisseld, we stappen in ‘quelle etage monsieur’, ‘cinquième svp’, ‘d’accord, moi quatrième’. Dus Tina, drukt op da knoppeken van het vierde verdiep, deurkes gaan toe, begint diene mens met mij te babbelen, ‘k liep dan ambetant te wezen op mijnen neus. ‘C’est pas trop lourd tes courses?’ Dokus ziet ge dan nie er zitten maar twee dingen in mijn klein zaksken? Ik kijk op, diene mens is blind. Goe bezig Tina! Ik direct spijt natuurlijk van mijn gedachten! Erg zenne. De lift komt aan op’t vierde verdiep en met dat we aankomen denk ik ‘maar dokus, ge woont wel op’t derde verdiep hé, konijn!’. ‘k Heb dan maar de trappen genomen terug naar’t derde! Daarvoor moet ge dus Tina heten hé! Ongelooflijk!
En dan nog zo nen ongelooflijke stoot deze week! Kaatje had haar oorring laten vallen zaterdag en ze was ervan overtuigd dat die terecht gekomen was onder onze wasmachine. Daarmee hadden we liggen sleuren aan dat ding om te kijken of ze er wel onder lag. Ze stond er dan met hare voet op uiteindelijk. Bon, maandag zijn ze dan vertrokken, ik dacht ‘ik gaan mijne was doen en de lakens wassen’, ik maak mijn eten gereed, ik passeer aan de badkamer en met dak in mijn kamer staan denk ik ‘amaai die wasmachine maakt een raar waterig-geluid’. Ik ga gaan kijken, gans die badkamer onder water. E gevloek natuurlijk van mijne kant, direct op de knop ‘arreter’ gedrukt, maar bon ja, den opkuis was nog altijd voor mij. Lichte paniek, o nee wa heb ik gedaan met da spel? Nen ‘dweil’ gaan halen en beginnen te kuisen en dan gekeken, ja met ons trekken en sleuren was dienen darm uit die leiding gesprongen. Olé, da zal mij ook geen twee keer overkomen. Ingrid kwam dan thuis, die werd enorm bleek, maar was dan toch gerust gesteld as ik zei da het just dienen darm was. Dinsdag dan aan Charlotte verteld, die werd ook zo bleek, bleek dus dat er een vorige studente een machine van Ingrid had kapot gemaakt en dat da zo e gans spel is geweest. Bon de badkamer is bij deze dan ook weeral gekuist. Jippie!
En dan de stoot met de bankkaart, ik was in de VirginStore, drie cd-kes in mijn handen. Ik wil betalen, ge kunt het al raden, door een probleem op het netwerk lukt het niet om te betalen met buitenlandse bankkaarten. Allé vooruit, ‘k ben er dan achteraf achter gegaan, centjes gaan afhalen, ‘k staan aan die kassa, ‘ja ’t werkt weer zenne madame, ge kunt met bankkaart betalen’ ik content, en hopla, ’t ging weer niet! Staat er zo een rij zuchtenden achter u. Dan maar cash zeker???
Man man, wa een week seg! Allé de volgende beter misschien?? Minder pijnlijk graag? Minder affronten?
Allé bon, Titeritie gaat haar schoonheidsslaapjen houden ;o)
Toedels sproedels en tot één van de volgende!
Dikke zoen
Tina
Ik heb deze week mijne slaap proberen in te halen van verlede weekend, maar ’t is mij helaas niet gelukt, zo slecht slapen jongens! Nog nie anders als krampen in mijn benen gehad, iemand een oplossing? En dan schrik om mij te verslapen, lig ik om het uur naar mijn klok te kijken…. echt om ambetant van te worden hé. Ons Regula heeft er mij dan vriendelijk op gewezen dak er niet zo goed uitzag. En dan gisteren op Skype met de mama en de papa van’t zelfde laken een broek. ‘Ge ziet er bedrukt uit’. Ja hallllllllo 8uur slaap aub???!!!
Dinsdag hebben we nieuwe studenten onthaald, komt er daar na de uren ne man toe met nog e jong ventjen. Diene man had het helemaal!!! Op gebied van uiterlijk niks speciaals, maar moest ge hem in ne groep plaatsen ‘k zou er hem nog uithalen, uitstraling allé. Bon, daar draait het nu allemaal niet om. Diene jongen komt van Albanië, 17 jaar en spreekt niks anders dan zijn eigen moedertaal (Albanees?). Hij komt dan nog uit een totaal ongecultiveerd deel van Albanië, geen wegen, drie uur per dag vers water en elektriciteit… stel het u maar is voor hé, dus Vincent (diene man met uitstraling) was aan’t vertellen dat Aguim (diene jongen) nogal aan’t rondkijken was toen hij hier aankwam, allé Vincent is hem gaan halen in Albanië. Eigenlijk in schok want hij durfde niet de metro op, ochotte… Zo van ‘amaai bloemen’ ‘gebouwen’… (laat staan de metro, ons mama heeft er nog schrik op, hé moeke) allé diene jongen trok nogal grote ogen bij alles wat wij doodnormaal vinden hé. En dan het strafste van gans het verhaal, Aguim is analfabeet! Kunt ge u da voorstellen dat diene jongen nie kan schrijven of lezen??? En een vreemde taal komt leren waar hij totaal geen affiniteit mee heeft??? Respect noem ik da! En nog meer respect voor Vincent, hij werkt voor een humanitaire organisatie en kent Aguim en zijn familie al nen helen tijd want hij heeft ginder 8jaar gewerkt en voor Aguim een kans te geven op een ‘normaal’ leven heeft hij hem naar hier gehaald. Elken dag geeft hij hem oefeningen om te leren schrijven en lezen, brengt hij hem naar school enzo… allé jongens, moesten er wa meer mensen zijn zoals Vincent! Schitterend toch, zhe ik kijk daar met veel bewondering naar op hé. En dan Aguim ochotte, hij staat er meestal voor niksken bij hé, ik vind da dan zo erg aja, hij kan totaal geen contact maken met andere studenten. Het enige dat hij kan zeggen is met moeite ‘bonjour’ en ‘ca va’, maar echt met moeite! Ik zit daar dan mee in hé, en ge probeert dan met handen en voeten te zeggen ‘Comment était le premier cours?’ Maar ja, de ‘gewone’ studenten hebben al moeite met diene zin, laat staan Aguim. Ai ’t is toch nen duts zenne. Ik klaag nooit nie meer dak het moeilijk heb!
Ik moest gisteren naar Alliance Française (prestige school waar examens voor Frans worden afgenomen) om de inschrijvingspapieren van onze studenten binnen te geven. Daar heb ik dan andere studenten leren kennen, super sympathieke mensen, leerde ik nog wa over Brazilië en Tsjechië. Ja der was dus een ‘kleine’ rij wachtenden voor ons en ge kunt het al raden ’t was op zijn Frans hé. Lang duren, as ik binnen kwam wist ik al direct waarom. Het enthousiasme vloog eraf! Azo een goed gezette vrouw, ik mijnen tetter gedaan, we hadden zes studenten om in te schrijven. Die trekt haar ogen op, die begint te blazen, dan op haar duizendste gemaksken (trager kon niet) ‘ja da zal toch nie voor vandaag zijn zenne, ik zal da morgen doen’ aja,… kijkt ze naar die enveloppen en adressen die gefrankeerd waren ‘da is voort buitenland ofwa? Da kan ik niet versturen zenne’ Allé vooruit, ‘euhm madam die zijn al gefrankeerd hoor’ – ‘ja maar da ga nie zenne, ik zal ze naart school zelf moeten sturen’ – ‘ja madam, doe da’. Echt man, ik was kwaad aan’t worden hé. Ik heb dan die Brazilianen geholpen met dat zij nog niet echt Frans spraken, ze zijn hier nog maar drie weken hé, weer van’t zelfde ‘ja da weet ik niet zenne’. Owkay, rustig blijven Tina, blijven lachen, professioneel blijven, ondertussen kookt uw bloed wel maar bon.
Dan vandaag weer ne stoot (letterlijk) meegemaakt. Ne pijnlijken! Ik lach altijd met iemand die ooit is met hare neus tegen een glazen deur van ne winkel is gelopen, ik ga geen namen noemen, hé Bene ;o) mijne ‘stoot’ was alleen nog belachelijker. Ik kom buiten van’t school, ik ben zodanig aan’t rommelen in mijn kingssize handtas en aan’t prutsen aan mijnen Ipod (rotding), ik denk ‘ik moet hier af’, ff iets te vroeg gedacht, zonder te kijken of dak er al ben slaan ik af, nog altijd aan’t rommelen in mijn handtas, ik kijk op om te zien of dat er niemand ‘van achter den hoek’ kwam, ik zag just nog da glas van die etalage natuurlijk (duidelijk dubbel glas), VLAM der op met mijn gezicht. Amaai dat deed pijn seg! Ja ik kost er nie met lachen (dan moet het al pijn doen hé). Der stonden ewa verder mannen buiten, die natuurlijk hun plezier, diene mens van’t immokantoor kwam buiten om te vragen of dak iets had, maar ik zag aan zijn mondhoeken dat hij het heel moeilijk had. Ik zat dan op de metro en ik lag slap hé, nog altijd pijn, maar ik lag strike! De mensen weer aan’t kijken natuurlijk, goe druk! As ik thuis kwam direct gekeken of hij nog recht stond! Azo een patat seg, ik vraag mij nog altijd af hoe dak da gedaan heb. Verstrooid zeker? As’t morgen niet over is ga’k er wel is aan denken om bij nen dokter te gaan zenne, ik zal mijn verhaal maar ewa verbloemen of ik lig daar strike kennende… Pijn!!!
Dan deze middag mijn boodschappen gedaan, allé boodschappen, ’t is te zeggen, een doos Kellog’s en mijn portie boterhammekes. Ik kom aan in’t gebouw staat er al ne man te wachten om de lift in te gaan, ‘bonjour’-s gewisseld, we stappen in ‘quelle etage monsieur’, ‘cinquième svp’, ‘d’accord, moi quatrième’. Dus Tina, drukt op da knoppeken van het vierde verdiep, deurkes gaan toe, begint diene mens met mij te babbelen, ‘k liep dan ambetant te wezen op mijnen neus. ‘C’est pas trop lourd tes courses?’ Dokus ziet ge dan nie er zitten maar twee dingen in mijn klein zaksken? Ik kijk op, diene mens is blind. Goe bezig Tina! Ik direct spijt natuurlijk van mijn gedachten! Erg zenne. De lift komt aan op’t vierde verdiep en met dat we aankomen denk ik ‘maar dokus, ge woont wel op’t derde verdiep hé, konijn!’. ‘k Heb dan maar de trappen genomen terug naar’t derde! Daarvoor moet ge dus Tina heten hé! Ongelooflijk!
En dan nog zo nen ongelooflijke stoot deze week! Kaatje had haar oorring laten vallen zaterdag en ze was ervan overtuigd dat die terecht gekomen was onder onze wasmachine. Daarmee hadden we liggen sleuren aan dat ding om te kijken of ze er wel onder lag. Ze stond er dan met hare voet op uiteindelijk. Bon, maandag zijn ze dan vertrokken, ik dacht ‘ik gaan mijne was doen en de lakens wassen’, ik maak mijn eten gereed, ik passeer aan de badkamer en met dak in mijn kamer staan denk ik ‘amaai die wasmachine maakt een raar waterig-geluid’. Ik ga gaan kijken, gans die badkamer onder water. E gevloek natuurlijk van mijne kant, direct op de knop ‘arreter’ gedrukt, maar bon ja, den opkuis was nog altijd voor mij. Lichte paniek, o nee wa heb ik gedaan met da spel? Nen ‘dweil’ gaan halen en beginnen te kuisen en dan gekeken, ja met ons trekken en sleuren was dienen darm uit die leiding gesprongen. Olé, da zal mij ook geen twee keer overkomen. Ingrid kwam dan thuis, die werd enorm bleek, maar was dan toch gerust gesteld as ik zei da het just dienen darm was. Dinsdag dan aan Charlotte verteld, die werd ook zo bleek, bleek dus dat er een vorige studente een machine van Ingrid had kapot gemaakt en dat da zo e gans spel is geweest. Bon de badkamer is bij deze dan ook weeral gekuist. Jippie!
En dan de stoot met de bankkaart, ik was in de VirginStore, drie cd-kes in mijn handen. Ik wil betalen, ge kunt het al raden, door een probleem op het netwerk lukt het niet om te betalen met buitenlandse bankkaarten. Allé vooruit, ‘k ben er dan achteraf achter gegaan, centjes gaan afhalen, ‘k staan aan die kassa, ‘ja ’t werkt weer zenne madame, ge kunt met bankkaart betalen’ ik content, en hopla, ’t ging weer niet! Staat er zo een rij zuchtenden achter u. Dan maar cash zeker???
Man man, wa een week seg! Allé de volgende beter misschien?? Minder pijnlijk graag? Minder affronten?
Allé bon, Titeritie gaat haar schoonheidsslaapjen houden ;o)
Toedels sproedels en tot één van de volgende!
Dikke zoen
Tina
maandag 13 april 2009
Maandag 13 april 2009
Helluw iedereen!
ik ben zo moe! Zot zenne, ons Julieken en Kaatje zijn mij dit weekend een bezoekje komen brengen, ’t was super gewoonweg. Zaterdag ben ik ze gaan ophalen op Gard du Nord en zijn we gaan winkelen. Eindelijk nog is Vlaams kunnen babbelen is wel vree plezant zenne, getetterd! Kaatje wou graag is naar den Body Shop gaan want ze had van alles gezien da ze graag wou hebben. Allé vooruit wij daar binnen, uiteindelijk zijn we daar alle drie buiten gegaan met ne grote zak make-up. Vrouwen hé… Dan doodop thuisgekomen, gegeten en ons gereed gemaakt voor een feestje te vieren in ‘La Loco’ op Pigalle, yep de Moulin Rouge. (Nee we hebben daar nie halfnaakt gelopen, foei!) Het was tof maar toch bizar zenne. Allé ja, ‘La loco’ was nog niet open dus gingen we daarnaast eerst iets gaan drinken. We mochten gratis binnen dankzij Kaatje haar benen, ’t zijn Fransmannen hé ;o) wij content. Ja man, Kaatje vroeg nog ‘Hoe lang gaat het duren voor dat ze komen flirten?’ Juist een halfuur heeft het geduurd, ge moet die mannen hier dus van u afslaan hé. Niet te geloven en niet afgeven hé, om den duur heb ik mij omgedraaid en gezegd ’t zal al gaan zeker?’ en nog nie hé, nadien wast dan van ‘nu ist gedaan hé man’ en dan was den dienen toch weg. Ik was boos aan’t worden hé. En dan ne volgende, nog ne volgende, nog ne volgende én nog ne volgende, gans die bar heeft daar zitten proberen. Neig zenne, ’t was echt degoutant en dan voelt ge zo in eene keer nen arm rond u, of een hand op uw gat, ijeeeeeeew hete bokken jong, ast er één ding is da ge nie bij mij moet doen dan ist aan mijn kont komen hé. Kunt ge u voorstellen da ge van’t 23 uur tot 5u30 constant aangeraakt wordt? Uch, echt waar. Op’t einde had ik dan eindelijk een remedie gevonden, ’t is geen avance jongen ‘k ben getrouwd en ‘k heb twee kindjes’ amaai ‘k heb ze nog nooit zo snel zien weggaan. Grappig. En dan ziet ge die mannen vertrekken met een vrouw die simpel genoeg is om toch mee te gaan naar dienen zijn huis om te…. (ik moet er geen tekeningsken bij maken zeker). Uch, degoutant.
Allé dan met den eerste metro naar huis vertrokken, alle drie doodop. Dan de vraag waar gaan we slapen? Allé ik heb een kingsize bed maar toch… met drie in één bed, daarmee hebben we ons dan in de breedte gelegd, Julie en Kaatje lagen goe met hun korte benen, dju heb ik toch geen lange benen zeker??? En dan krijgt ge zo de vraag ‘hé Tina, waarom ligt gij met uw hoofd uit da bed?’ ;o) ‘omdat mijn benen anders de grond bijna raken?’ hehehe ’t was wel grappig. En dan gingen we eindelijk slapen om 7 uur, krijg ik de slappe lach seg, en nie kunnen ophouden hé. Allé na een uur was’t over, zijn we toch in’t slaap gevallen. Opgestaan en om gezond te doen zijn we ne pizza gaan eten ;o) ’t was toch ne goeien. Wij naar de Champs-Elysées, zijn die winkels toch nie open zeker??? Dus weer geshopt. Hou ons maar is tegen hé. Achteraf dan weer de metro op richting Montmartre, stonden er daar mannen ‘Capuera’ (hoe schrijft ge da in godsnaam?) te doen, azo e lijf jongens, alle ’t was machtig om te zien (diene capuera hé). En het belangrijkste! Ik heb e crèmeken gegeten, jam jam ;o) ’t was zo warm dak mij laten verleiden heb, mango en passievrucht, mmmmmmmmm… . Dan zijn we doorgestapt naar beneden naar Pigalle, yep Moulin Rouge. Nen boulevard vol met sekstoerisme. Is’t er zo een heel groot gebouw met een super grote etalage, vier verdiepen jongens, ‘k ben de naam vergeten van da spel, ja we zouden geen Kaatje, Julie en Tina heten zonder is te gaan kijken hé. Man wa ge daar allemaal kunt kopen, ge kunt het dus nie bedenken hé. Om den duur heb ik gezegd ‘jongens nu moeten we echt stoppen met lachen en stiller zijn want we gaan hier buiten vliegen’. Die verkoopster was al boos aan’t kijken. Allé zeg nu eerlijk, azo een verklede badeend en dan zo ne slogan ‘duck me’ of ne vis ‘rub my fish’, sorry maar dan lig ik echt strike hé. Allé bon, wij weer naar buiten richting Eiffeltoren, en dan ging ik Les Invalides laten zien, waar Napoleon begraven ligt, ’t was toch nie ver. Jawadde effe mispakt seg, allé we zijn de verkeerde kant eigenlijk gewandeld en dan was’t al 23 uur zijn we naar huis gegaan. Direct in slaap gevallen, wordt er iemand naast mij wakker, drie uur denk ik, we hebben dan een uur in da bed liggen lachen as zotten. Mijn buren zullen ook gezegd hebben… Om 12uur zijn we dan toch wakker geworden, maar da bed uitgeraken was wel iets anders natuurlijk. We zijn er uitgeraakt maar met veel moeite, achteraf zijn we dan nog de Notre Dame gaan bezoeken en het Louvre, hebben we ons moeten haasten want Kaatje en Julie hadden nen Thalys om 17u30. Dat gaat toch snel hé, allé ze gingen da nooit halen want we moesten nog naar huis de bagage gaan ophalen. Ge gaat het nooit geloven jongens, ik heb gelopen!!! Echt gelopen hé, wa ge niet moet over hebben voor uw vrienden hé. En al die mannen naar ons aan’t zien, grrr, dus ik heb er een paar verweten onder’t lopen ;o) ja luidop, ze verstaan dat hier toch niet!
Komen we op’t appartement, kijkt ons Julie op da biljet ‘17u55’ dus hadden we wel nog ff tijd. Komen we beneden, staan we op’t einde van de straat, ons Julie: ‘Mijn handtas’, da meent ge nu toch niet? Allé vooruit, nog is terug ;o) ’t was ne sportieven dag zenne. We zijn toch op tijd aangekomen en ja dan moet ge afscheid nemen hé. ’t Was al even erg as ik moest vertrekken uit België, alleen dak het nu nie kost inhouden zenne. Snotter snotter, ‘k heb uiteindelijk gezegd ‘maakt da ge op dienen trein zit aub’. Ja jongens, weken delper.
Maar allé, mijn buikspierkes hebben toch weer hun werk gedaan zenne van’t weekend, azo gelachen seg en weer stoten uitgestoken zoals altijd. Drie goeie bijeen.
Allé mannekes, ik ga mijne slaap een beetje inhalen…
Dikke zoen en tot één van dees.
Tina
ik ben zo moe! Zot zenne, ons Julieken en Kaatje zijn mij dit weekend een bezoekje komen brengen, ’t was super gewoonweg. Zaterdag ben ik ze gaan ophalen op Gard du Nord en zijn we gaan winkelen. Eindelijk nog is Vlaams kunnen babbelen is wel vree plezant zenne, getetterd! Kaatje wou graag is naar den Body Shop gaan want ze had van alles gezien da ze graag wou hebben. Allé vooruit wij daar binnen, uiteindelijk zijn we daar alle drie buiten gegaan met ne grote zak make-up. Vrouwen hé… Dan doodop thuisgekomen, gegeten en ons gereed gemaakt voor een feestje te vieren in ‘La Loco’ op Pigalle, yep de Moulin Rouge. (Nee we hebben daar nie halfnaakt gelopen, foei!) Het was tof maar toch bizar zenne. Allé ja, ‘La loco’ was nog niet open dus gingen we daarnaast eerst iets gaan drinken. We mochten gratis binnen dankzij Kaatje haar benen, ’t zijn Fransmannen hé ;o) wij content. Ja man, Kaatje vroeg nog ‘Hoe lang gaat het duren voor dat ze komen flirten?’ Juist een halfuur heeft het geduurd, ge moet die mannen hier dus van u afslaan hé. Niet te geloven en niet afgeven hé, om den duur heb ik mij omgedraaid en gezegd ’t zal al gaan zeker?’ en nog nie hé, nadien wast dan van ‘nu ist gedaan hé man’ en dan was den dienen toch weg. Ik was boos aan’t worden hé. En dan ne volgende, nog ne volgende, nog ne volgende én nog ne volgende, gans die bar heeft daar zitten proberen. Neig zenne, ’t was echt degoutant en dan voelt ge zo in eene keer nen arm rond u, of een hand op uw gat, ijeeeeeeew hete bokken jong, ast er één ding is da ge nie bij mij moet doen dan ist aan mijn kont komen hé. Kunt ge u voorstellen da ge van’t 23 uur tot 5u30 constant aangeraakt wordt? Uch, echt waar. Op’t einde had ik dan eindelijk een remedie gevonden, ’t is geen avance jongen ‘k ben getrouwd en ‘k heb twee kindjes’ amaai ‘k heb ze nog nooit zo snel zien weggaan. Grappig. En dan ziet ge die mannen vertrekken met een vrouw die simpel genoeg is om toch mee te gaan naar dienen zijn huis om te…. (ik moet er geen tekeningsken bij maken zeker). Uch, degoutant.
Allé dan met den eerste metro naar huis vertrokken, alle drie doodop. Dan de vraag waar gaan we slapen? Allé ik heb een kingsize bed maar toch… met drie in één bed, daarmee hebben we ons dan in de breedte gelegd, Julie en Kaatje lagen goe met hun korte benen, dju heb ik toch geen lange benen zeker??? En dan krijgt ge zo de vraag ‘hé Tina, waarom ligt gij met uw hoofd uit da bed?’ ;o) ‘omdat mijn benen anders de grond bijna raken?’ hehehe ’t was wel grappig. En dan gingen we eindelijk slapen om 7 uur, krijg ik de slappe lach seg, en nie kunnen ophouden hé. Allé na een uur was’t over, zijn we toch in’t slaap gevallen. Opgestaan en om gezond te doen zijn we ne pizza gaan eten ;o) ’t was toch ne goeien. Wij naar de Champs-Elysées, zijn die winkels toch nie open zeker??? Dus weer geshopt. Hou ons maar is tegen hé. Achteraf dan weer de metro op richting Montmartre, stonden er daar mannen ‘Capuera’ (hoe schrijft ge da in godsnaam?) te doen, azo e lijf jongens, alle ’t was machtig om te zien (diene capuera hé). En het belangrijkste! Ik heb e crèmeken gegeten, jam jam ;o) ’t was zo warm dak mij laten verleiden heb, mango en passievrucht, mmmmmmmmm… . Dan zijn we doorgestapt naar beneden naar Pigalle, yep Moulin Rouge. Nen boulevard vol met sekstoerisme. Is’t er zo een heel groot gebouw met een super grote etalage, vier verdiepen jongens, ‘k ben de naam vergeten van da spel, ja we zouden geen Kaatje, Julie en Tina heten zonder is te gaan kijken hé. Man wa ge daar allemaal kunt kopen, ge kunt het dus nie bedenken hé. Om den duur heb ik gezegd ‘jongens nu moeten we echt stoppen met lachen en stiller zijn want we gaan hier buiten vliegen’. Die verkoopster was al boos aan’t kijken. Allé zeg nu eerlijk, azo een verklede badeend en dan zo ne slogan ‘duck me’ of ne vis ‘rub my fish’, sorry maar dan lig ik echt strike hé. Allé bon, wij weer naar buiten richting Eiffeltoren, en dan ging ik Les Invalides laten zien, waar Napoleon begraven ligt, ’t was toch nie ver. Jawadde effe mispakt seg, allé we zijn de verkeerde kant eigenlijk gewandeld en dan was’t al 23 uur zijn we naar huis gegaan. Direct in slaap gevallen, wordt er iemand naast mij wakker, drie uur denk ik, we hebben dan een uur in da bed liggen lachen as zotten. Mijn buren zullen ook gezegd hebben… Om 12uur zijn we dan toch wakker geworden, maar da bed uitgeraken was wel iets anders natuurlijk. We zijn er uitgeraakt maar met veel moeite, achteraf zijn we dan nog de Notre Dame gaan bezoeken en het Louvre, hebben we ons moeten haasten want Kaatje en Julie hadden nen Thalys om 17u30. Dat gaat toch snel hé, allé ze gingen da nooit halen want we moesten nog naar huis de bagage gaan ophalen. Ge gaat het nooit geloven jongens, ik heb gelopen!!! Echt gelopen hé, wa ge niet moet over hebben voor uw vrienden hé. En al die mannen naar ons aan’t zien, grrr, dus ik heb er een paar verweten onder’t lopen ;o) ja luidop, ze verstaan dat hier toch niet!
Komen we op’t appartement, kijkt ons Julie op da biljet ‘17u55’ dus hadden we wel nog ff tijd. Komen we beneden, staan we op’t einde van de straat, ons Julie: ‘Mijn handtas’, da meent ge nu toch niet? Allé vooruit, nog is terug ;o) ’t was ne sportieven dag zenne. We zijn toch op tijd aangekomen en ja dan moet ge afscheid nemen hé. ’t Was al even erg as ik moest vertrekken uit België, alleen dak het nu nie kost inhouden zenne. Snotter snotter, ‘k heb uiteindelijk gezegd ‘maakt da ge op dienen trein zit aub’. Ja jongens, weken delper.
Maar allé, mijn buikspierkes hebben toch weer hun werk gedaan zenne van’t weekend, azo gelachen seg en weer stoten uitgestoken zoals altijd. Drie goeie bijeen.
Allé mannekes, ik ga mijne slaap een beetje inhalen…
Dikke zoen en tot één van dees.
Tina
vrijdag 10 april 2009
Vrijdag 10 april 2009
Hallo iedereen,
eerst en vooral, dank u aan iedereen voor de verjaardagswensen, ’t was leuk om te weten da ge mij nog niet vergeten zijt. Balouke, lieve, lieve, lieve schat, dank u voor de super leuken e-mail! Zie foto's boven!
Wat een week weeral! Allé maandag niet zo heel veel gebeurt, dinsdag eigenlijk ook nie. Woensdag was het dan weer goed in de metro. Ik weet nie wa mannen hebben met neuspeuteren hé, echt nie. Ik heb nog nooit een vrouw da zien doen, maar mannen... ijeeew! Vort gewoonweg. Misschien is dat hier een gewoonte want die steken dat dus gewoon niet weg hé. Hoeveel dak er hier al gezien heb. In den eerste wagon, waar de chauffeur zit, is er zo een vensterken, hij kan u zien, maar gij hem nie, allé ne soort van spiegel krijgt ge dan. Staat er daar ne vent met zijn gezicht tegengedrukt om zijne neus leeg te peuteren. Zit er van de week eenen naast mij, peuter peuter. Mmmm mond in, en goe da dat moet zijn. Nen anderen, peuter peuter, pakt hij dan diene paal vast waar anderen achter hem diene zelfde paal moeten vasthouden. Stel u voor da gij dat dan zijt achteraf, jammie, sticky!
Allé genoeg gesnotterd. ’k Moest gisteren mijn folders gaan ronddelen en ik moest op Boulevard Hausmann zijn. Flikken overal,’t leger was er ook weer bij, hoe kan het ook anders. Allé ja ik wandel voort, ik kom terecht in nen opstand/staking van hulpverleners van gas ofzo... ’t wou weer lukken natuurlijk dat IK daar was. Allemaal heel vredevol tot op de moment dak arriveer op e stuk waar het er nie zo vredevol aan toe ging. Blikskes dat overal in’t rond vlogen, dan begonnen ze in eene keer met zo van die bommekes te gooien. ‘k Ben daar dan zo zot van… goe doorgestapt en gehoopt dak niks tegen mijne kop kreeg ;o) gezellig. Hier moeten ze altijd staken en protesteren hé, de universiteiten staken al twee maanden… kunnen ze da bij ons ne keer niet doen????
Allé en dan vandaag mijne verjaardag, de meest bizarren tot op heden, as ge gewoon zijt om da met u familie te vieren… maar ik mag absoluut niet klagen zenne, azo nen dag seg. Eerst gewekt door sms-kes van de papa, telefoon van de oma, telefoon van de mama en noem maar op. Bon ’t is u allemaal vergeven ;o) en dan op school, jongens toch, mijnen aanbidder van 19 jaar (hij is al gekalmeerd) heeft denk ik een tiental keer gezegd ‘Joyeuse anniversaire Tina’ en dan boven alles moest hij nog is beginnen te zingen natuurlijk. Allé vooruit daarmee wist iedereen het. Ne gansen dag aan e stuk ‘joyeuse anniversaire’…. Bon, ik zen dan flessen champagne gaan halen voor mijn collega’s en snoep voor ‘mijn’ studenten, iedereen content ;o) tegen den avond waren we dan nog met e paar studenten en mijn twee collega’s, fleskes champieter uitgekroesd, gegeten, heel gezellig. En dan heeft ons Liza haar pianokunsten getoond, man man, die is goe! Luister maar naart filmken, ’t liedje is trouwens van Amelie Poulain mijne favoriete film. Niet naar mijn getetter luisteren hé!
En dan om helemaal goed af te sluiten, ik wil naar huis gaan, allé vooruit weeral problemen op lijn 4, joepie! Mijn maag lag dan een beetje overhoop… aja té veel hé. Matigen Tina, matigen. Ik heb dan een andere lijn genomen, ‘k zeg allé ik ga uitstappen op Pasteur en te voet naar huis stappen, ja lap, mijne weg kwijt, goe bezig Tina. Ja ik spreek dan in mijn eigen hé op zo’n momenten. Grrrrr… ambetantig op mijn eigen, 'k ben dan teruggestapt en heb terug de metro genomen om één halte verder dan moeten af te stappen... en 'k wou zo graag nog wa wandelen.
Morgen gaan we dan echt een feestje vieren, jippie! Eerst en vooral ons Julie komt naar hier met Kaatje, gaan we ‘een beetje’ winkelen en dan ’s avonds een feestje vieren in ‘La Loco’, das een discotheek op Pigalle (Moulin Rouge) en ’t is gratis voor de vrouwen! ’t Is wel € 7 om is te drinken, ja da moet ge der hier helaas bij nemen. Kijk er al enorm naar uit zenne! Een paar studenten gaan ook mee dankzij mijne goeie vriend Matar, bon as ze maar nie te zat zijn is't goe vr mij. Ja maar, kende da, ze mogen dan is buiten en dan ziet ge ze den dag nadien voort school op hunen buik liggen van zattigheid. 'Je suis fatigué, je peux plus' met een zatte bakkes... Van de morgen ook, ik wil er voor wedden da Henler een stuk in zijn voeten had hé, stond hij aan den ingang van't school iedereen goeiendag te zeggen op een manier... dan ziek hem in de klas zitten, viel hij in slaap, liep de zever uit zijne mond. Had Alix hem gezien hij zou nie meer binnen mogen, hij had weer is chance. 't Was eigenlijk wel nog grappig om te zien, met zijne zonnenbril... jongens toch, 't schaap ochotte, na de middag heb ik hem nie meer gezien zenne.
eerst en vooral, dank u aan iedereen voor de verjaardagswensen, ’t was leuk om te weten da ge mij nog niet vergeten zijt. Balouke, lieve, lieve, lieve schat, dank u voor de super leuken e-mail! Zie foto's boven!
Wat een week weeral! Allé maandag niet zo heel veel gebeurt, dinsdag eigenlijk ook nie. Woensdag was het dan weer goed in de metro. Ik weet nie wa mannen hebben met neuspeuteren hé, echt nie. Ik heb nog nooit een vrouw da zien doen, maar mannen... ijeeew! Vort gewoonweg. Misschien is dat hier een gewoonte want die steken dat dus gewoon niet weg hé. Hoeveel dak er hier al gezien heb. In den eerste wagon, waar de chauffeur zit, is er zo een vensterken, hij kan u zien, maar gij hem nie, allé ne soort van spiegel krijgt ge dan. Staat er daar ne vent met zijn gezicht tegengedrukt om zijne neus leeg te peuteren. Zit er van de week eenen naast mij, peuter peuter. Mmmm mond in, en goe da dat moet zijn. Nen anderen, peuter peuter, pakt hij dan diene paal vast waar anderen achter hem diene zelfde paal moeten vasthouden. Stel u voor da gij dat dan zijt achteraf, jammie, sticky!
Allé genoeg gesnotterd. ’k Moest gisteren mijn folders gaan ronddelen en ik moest op Boulevard Hausmann zijn. Flikken overal,’t leger was er ook weer bij, hoe kan het ook anders. Allé ja ik wandel voort, ik kom terecht in nen opstand/staking van hulpverleners van gas ofzo... ’t wou weer lukken natuurlijk dat IK daar was. Allemaal heel vredevol tot op de moment dak arriveer op e stuk waar het er nie zo vredevol aan toe ging. Blikskes dat overal in’t rond vlogen, dan begonnen ze in eene keer met zo van die bommekes te gooien. ‘k Ben daar dan zo zot van… goe doorgestapt en gehoopt dak niks tegen mijne kop kreeg ;o) gezellig. Hier moeten ze altijd staken en protesteren hé, de universiteiten staken al twee maanden… kunnen ze da bij ons ne keer niet doen????
Allé en dan vandaag mijne verjaardag, de meest bizarren tot op heden, as ge gewoon zijt om da met u familie te vieren… maar ik mag absoluut niet klagen zenne, azo nen dag seg. Eerst gewekt door sms-kes van de papa, telefoon van de oma, telefoon van de mama en noem maar op. Bon ’t is u allemaal vergeven ;o) en dan op school, jongens toch, mijnen aanbidder van 19 jaar (hij is al gekalmeerd) heeft denk ik een tiental keer gezegd ‘Joyeuse anniversaire Tina’ en dan boven alles moest hij nog is beginnen te zingen natuurlijk. Allé vooruit daarmee wist iedereen het. Ne gansen dag aan e stuk ‘joyeuse anniversaire’…. Bon, ik zen dan flessen champagne gaan halen voor mijn collega’s en snoep voor ‘mijn’ studenten, iedereen content ;o) tegen den avond waren we dan nog met e paar studenten en mijn twee collega’s, fleskes champieter uitgekroesd, gegeten, heel gezellig. En dan heeft ons Liza haar pianokunsten getoond, man man, die is goe! Luister maar naart filmken, ’t liedje is trouwens van Amelie Poulain mijne favoriete film. Niet naar mijn getetter luisteren hé!
En dan om helemaal goed af te sluiten, ik wil naar huis gaan, allé vooruit weeral problemen op lijn 4, joepie! Mijn maag lag dan een beetje overhoop… aja té veel hé. Matigen Tina, matigen. Ik heb dan een andere lijn genomen, ‘k zeg allé ik ga uitstappen op Pasteur en te voet naar huis stappen, ja lap, mijne weg kwijt, goe bezig Tina. Ja ik spreek dan in mijn eigen hé op zo’n momenten. Grrrrr… ambetantig op mijn eigen, 'k ben dan teruggestapt en heb terug de metro genomen om één halte verder dan moeten af te stappen... en 'k wou zo graag nog wa wandelen.
Morgen gaan we dan echt een feestje vieren, jippie! Eerst en vooral ons Julie komt naar hier met Kaatje, gaan we ‘een beetje’ winkelen en dan ’s avonds een feestje vieren in ‘La Loco’, das een discotheek op Pigalle (Moulin Rouge) en ’t is gratis voor de vrouwen! ’t Is wel € 7 om is te drinken, ja da moet ge der hier helaas bij nemen. Kijk er al enorm naar uit zenne! Een paar studenten gaan ook mee dankzij mijne goeie vriend Matar, bon as ze maar nie te zat zijn is't goe vr mij. Ja maar, kende da, ze mogen dan is buiten en dan ziet ge ze den dag nadien voort school op hunen buik liggen van zattigheid. 'Je suis fatigué, je peux plus' met een zatte bakkes... Van de morgen ook, ik wil er voor wedden da Henler een stuk in zijn voeten had hé, stond hij aan den ingang van't school iedereen goeiendag te zeggen op een manier... dan ziek hem in de klas zitten, viel hij in slaap, liep de zever uit zijne mond. Had Alix hem gezien hij zou nie meer binnen mogen, hij had weer is chance. 't Was eigenlijk wel nog grappig om te zien, met zijne zonnenbril... jongens toch, 't schaap ochotte, na de middag heb ik hem nie meer gezien zenne.
En maandag is't geen school, daarmee mochten ze voor Pasen paaseitjes zoeken vandaag, wiiiii! As ze maar kunnen boefen hé, ongelooflijk! Zeker die Spanjaarden hé, drinken tot en met en boefen, die eten dus van 's morgens vroeg 9 uur, panini's (warme broodjes met gesmolten kaas en anderen vettigen brol tussen), andere broodjes met nog meer vettigen brol tussen,... uch, ik zen ook ne vettigen eter maar ik respecteer wel mijn uren zenne. Jakkes seg. En het toppunt! Die verdikken niet hé, 't is toch niet eerlijk hé.
Allé mannekes ik gaan ulle laten want ’t ga e zwaar weekend worden, ik voel het.
Dikke zoen en nog is bedankt hé!
Love you!
Allé mannekes ik gaan ulle laten want ’t ga e zwaar weekend worden, ik voel het.
Dikke zoen en nog is bedankt hé!
Love you!
Tina
zondag 5 april 2009
Zondag 5 april 2009
Hallo iedereen,
’t is blijkbaar weer een week geleden dak iets van mij heb laten horen, woeps, ja een week is hier veel te kort! ‘k Ben deze week bijna niet thuis geweest. Ja ja de lente is hier al goe begonnen dus ik heb het er is goe van genomen deze week.
Woensdagavond den tour de paris gedaan ;o) gaan wandelen dus met ons Regula. Weer goe gelachen en getetterd. As ge denkt da ik kan babbelen, amaai, ik kan het u verzekeren, Regula is e paar keer erger as ik zenne. Zelfs als ge eet hé, ik zwijg nog as ik eet, maar zij…. ongelooflijk, en maar vragen stellen en dan is’t van ‘Regula, ‘k zen aan’t eten’. Gisteren ook, we zijn gaan winkelen in de ‘Quatre temps’ das een groot winkelcentrum op La Défense. Ik was nog maar twee uur wakker misschien, zij was ondertussen al gaan zwemmen, dus één vat energie maw. Samen de metro genomen én héél belangrijk, wa hadden een zitplaatsken (op zaterdag en zondag is da nie simpel), dus ik dacht op’t gemaksken nog wa wakker te worden, man ik zat er naast hé, e getetter, om den duur antwoord ik dan niet meer hé, ik word dan zo dwees (dwaas, wa is het Nederlandse woord daarvoor eigenlijk?) allé ja, ze werd dan toch stillekes, ikke content ;o) en de rest rond ons ook precies, allé ze heeft nogal een hoge en luide stem. Bon nu weet ik ook is wa da is om naast een tetterkont te zitten, as ik naar huis kom zal ik er rekening met houden mensen hehehe.
Bon wa nog van de week? Dus woensdag dienen tour gedaan en Zweden leren kennen op de Pont d’Alexandre, hoe komt da toch da contact leggen hier zo veel gemakkelijker is als thuis??? Donderdag ben ik dan weer mijn folderkes gaan afgeven, heb ik weer schitterende plaatsen gezien, ‘k zou da beter is allemaal beginnen op te schrijven hé. En het was dan zooooo schitterend weer, ik heb zelfs in mijnen T-shirt rondgelopen. Ik dacht dan van ja, morgen gaat het 20° graden zijn waarom met de studenten niet gaan picknicken op Champs des Mars (grasperk onder den Eiffeltoren)? Allé Matar vond da e goed idee, de mannen gingen om 16 uur voetballen en de vrouwen gingen dan nakomen om 18u.00. Ge kunt het al raden, het weer liet het afweten. Allé ja, ’t was wel warm maar ’t zonneke was er nie en dan na 18uur begint het al wa af te koelen, dus veel volk was er niet, maar ’t was wel heel gezellig. Dan nadien zijn we nog iets gaan drinken in een bar, ook heel gezellig tot als ik mijne Vittel over mij kreeg. Ik was precies met mijn kleren in nen douche gestapt. En koud dat da was! Maar allé na een uur was ik toch droog, ik was al aan’t denken ‘ojee moek zo de metro op’? ’k Was al content dat het geene wijn of cola was. Ja ik sta hier dus al bekend als dé vlekkenkampioen, das al den derde keer dak iets over mij kap hé, ik weet niet hoe dak het doe… eerst Cola over mijzelf gegoten, naar’t schijnt moet ge da dus in uwe mond gieten???? Dan deze week twee keer mayonaise op mijnen T-shirt, goe bezig jongens, ik begin ons oma achterna te gaan en ik ben nog zo jong…. hehehe graptje. Ik ben weer aant uitweiden hé, tetterkont.
Ja en het hoogtepunt van de week mensen! Na zo veel jaar heb ik eindelijk nog ne keer in de armen gelegen van ne man! Echt de waarheid, ’t was alleen niet wat dak gehoopt had ;o) In de metro staan er zo palen hé (nee ik heb niet liggen paaldansen, onnozelaars ;o) ), ge moet da zo naar’t schijnt vasthouden as ge voelt da de metro gaat stoppen! Woeps, ‘k dacht dat hij dus al stilstond, dus die stopt, ik kan mijn evenwicht niet houden en vlieg in de armen van diene mens ochotte. ’t Was geene missen maar ‘k denk nie da hij het zo voor mij had, zulke ogen seg dat dienen trok. Dus ja, wa doe ik dan, ik trek mijn oogskes dan ook ne keer open, het charmeoffensief, bling bling met de wimperkes en hij lachte ne keer, ik heb dan maar ne keer teruggelachen (‘k was eigenlijk meer met mijn eigen aan’t lachen zenne). ‘Ja ge moogt mij nu loslaten zenne’, grappig.
Ik kan eigenlijk nie echt nie meer denken aan iets dat gebeurt is deze week, ‘k zou elken dag moeten schrijven hé want ik vergeet da allemaal zo snel.
Bon, ik moet nog een beetje schoolwerk inhalen en dan weer de baan op, hoe moeilijk het is om hier binnen te blijven hé en zeker met zo e schoon weer!
Lieverds,
veel liefs van Parijs en tot de volgende
Dikke zoen xxxxxxxx Love you all!!!!
’t is blijkbaar weer een week geleden dak iets van mij heb laten horen, woeps, ja een week is hier veel te kort! ‘k Ben deze week bijna niet thuis geweest. Ja ja de lente is hier al goe begonnen dus ik heb het er is goe van genomen deze week.
Woensdagavond den tour de paris gedaan ;o) gaan wandelen dus met ons Regula. Weer goe gelachen en getetterd. As ge denkt da ik kan babbelen, amaai, ik kan het u verzekeren, Regula is e paar keer erger as ik zenne. Zelfs als ge eet hé, ik zwijg nog as ik eet, maar zij…. ongelooflijk, en maar vragen stellen en dan is’t van ‘Regula, ‘k zen aan’t eten’. Gisteren ook, we zijn gaan winkelen in de ‘Quatre temps’ das een groot winkelcentrum op La Défense. Ik was nog maar twee uur wakker misschien, zij was ondertussen al gaan zwemmen, dus één vat energie maw. Samen de metro genomen én héél belangrijk, wa hadden een zitplaatsken (op zaterdag en zondag is da nie simpel), dus ik dacht op’t gemaksken nog wa wakker te worden, man ik zat er naast hé, e getetter, om den duur antwoord ik dan niet meer hé, ik word dan zo dwees (dwaas, wa is het Nederlandse woord daarvoor eigenlijk?) allé ja, ze werd dan toch stillekes, ikke content ;o) en de rest rond ons ook precies, allé ze heeft nogal een hoge en luide stem. Bon nu weet ik ook is wa da is om naast een tetterkont te zitten, as ik naar huis kom zal ik er rekening met houden mensen hehehe.
Bon wa nog van de week? Dus woensdag dienen tour gedaan en Zweden leren kennen op de Pont d’Alexandre, hoe komt da toch da contact leggen hier zo veel gemakkelijker is als thuis??? Donderdag ben ik dan weer mijn folderkes gaan afgeven, heb ik weer schitterende plaatsen gezien, ‘k zou da beter is allemaal beginnen op te schrijven hé. En het was dan zooooo schitterend weer, ik heb zelfs in mijnen T-shirt rondgelopen. Ik dacht dan van ja, morgen gaat het 20° graden zijn waarom met de studenten niet gaan picknicken op Champs des Mars (grasperk onder den Eiffeltoren)? Allé Matar vond da e goed idee, de mannen gingen om 16 uur voetballen en de vrouwen gingen dan nakomen om 18u.00. Ge kunt het al raden, het weer liet het afweten. Allé ja, ’t was wel warm maar ’t zonneke was er nie en dan na 18uur begint het al wa af te koelen, dus veel volk was er niet, maar ’t was wel heel gezellig. Dan nadien zijn we nog iets gaan drinken in een bar, ook heel gezellig tot als ik mijne Vittel over mij kreeg. Ik was precies met mijn kleren in nen douche gestapt. En koud dat da was! Maar allé na een uur was ik toch droog, ik was al aan’t denken ‘ojee moek zo de metro op’? ’k Was al content dat het geene wijn of cola was. Ja ik sta hier dus al bekend als dé vlekkenkampioen, das al den derde keer dak iets over mij kap hé, ik weet niet hoe dak het doe… eerst Cola over mijzelf gegoten, naar’t schijnt moet ge da dus in uwe mond gieten???? Dan deze week twee keer mayonaise op mijnen T-shirt, goe bezig jongens, ik begin ons oma achterna te gaan en ik ben nog zo jong…. hehehe graptje. Ik ben weer aant uitweiden hé, tetterkont.
Ja en het hoogtepunt van de week mensen! Na zo veel jaar heb ik eindelijk nog ne keer in de armen gelegen van ne man! Echt de waarheid, ’t was alleen niet wat dak gehoopt had ;o) In de metro staan er zo palen hé (nee ik heb niet liggen paaldansen, onnozelaars ;o) ), ge moet da zo naar’t schijnt vasthouden as ge voelt da de metro gaat stoppen! Woeps, ‘k dacht dat hij dus al stilstond, dus die stopt, ik kan mijn evenwicht niet houden en vlieg in de armen van diene mens ochotte. ’t Was geene missen maar ‘k denk nie da hij het zo voor mij had, zulke ogen seg dat dienen trok. Dus ja, wa doe ik dan, ik trek mijn oogskes dan ook ne keer open, het charmeoffensief, bling bling met de wimperkes en hij lachte ne keer, ik heb dan maar ne keer teruggelachen (‘k was eigenlijk meer met mijn eigen aan’t lachen zenne). ‘Ja ge moogt mij nu loslaten zenne’, grappig.
Ik kan eigenlijk nie echt nie meer denken aan iets dat gebeurt is deze week, ‘k zou elken dag moeten schrijven hé want ik vergeet da allemaal zo snel.
Bon, ik moet nog een beetje schoolwerk inhalen en dan weer de baan op, hoe moeilijk het is om hier binnen te blijven hé en zeker met zo e schoon weer!
Lieverds,
veel liefs van Parijs en tot de volgende
Dikke zoen xxxxxxxx Love you all!!!!
Abonneren op:
Posts (Atom)
