Bonsoir à tous!
Vandaag had ik gedaan om 17 uur, dus ik dacht ik ga vroeg thuis zijn. Ja lap hé, ‘k had het aan mijne rekker, we waren nog maar een station verder, ge kunt het al raden, lichten uit, metro stil en geen beweging in te krijgen. En dan komt de stem die ge niet zo graag hoort op zo’n moment: ‘A cause d’un accident d’un voyageur il y a une perturbation sur la ligne 4’ En dan staat ge daar, allemaal goed op elkaar gedrukt en dan die smakelijke lichaamsgeuren die samenkomen. Mmmmmm… wekt enorm de appetijt op. Soit ik heb er maar 30 minuten langer over gedaan, dan gingen we eindelijk verder in het volgende station: ‘A cause d’un accident….’ En ja we stonden nog altijd dicht bij elkaar en ja de lichaamsgeuren hingen er ook nog…. Maar goed, ik ben thuis geraakt hé.
Ik heb gisteren mijnen eerste was gedaan en het is goed gekomen. ‘k Ben fier op mijn eigen ;-) hehe Het water is hier wel vrij hard want ik kon vanavond met mijn zakdoeken eenen doodkloppen (per manier van klappen hé). Voor de rest zag het er heel goed uit, ’t is proper!
Gisteren heb ik bezoek gehad op mijn werk van Miriam en Ares. Zij zaten twee jaar geleden hier op school, Miriam was mijn kamergenote toen en die ben ik voor de kerstvakantie ook nog eens gaan bezoeken. Super tof, aangezien ik niet wist dat ze ging komen. Miriam zit nu op unief in Versailles en Ares woont in Tours. Er komt hier zeker nog een vervolg ;-)
Gisteren hebben we eindelijk telefoon gehad van Maud. Maud was mijn leerkracht van 2 jaar geleden en zij is net in zwangerschapsverlof. Ik heb natuurlijk spijt dat ze hier niet is voor de moment, maar ze verzekerde mij dat ze zeker is ging binnenspringen met Theo. Vandaag had ze dan een foto doorgestuurd, zó een knap ventje! Echt een bolleken. Ik kijk al uit naar haar komst. Iedereen leeft er hier natuurlijk met mee.
Het werk valt heel goed mee, soms is het wel wat moeilijker met het Frans. Ik ken al veel Frans maar eigenlijk nog maar weinig hoor, ik wil maar zeggen, het is niet moeilijk om me te redden maar er is nog véél om te leren!! En soms begin ik dan te twijfelen en raak ik mijn draad kwijt, bijvoorbeeld aan de telefoon, ik neem op ‘EF Ecole de Français, bonjour’ ja en dan begin ik te stotteren hé. Máár er komt schot in de zaak! Vandaag heb ik mijn eerste gesprek gehad zonder fouten te maken en zonder te stotteren dus ik hoop dat het zo blijft natuurlijk. Grappig eigenlijk want de mensen aan de andere kant van de lijn hebben het meestal wel snel door dat er een ‘studentje’ aan de lijn hangt en ze zijn elke keer al heel begripvol geweest.
Ik wil nog zo veel vertellen eigenlijk maar ’t zal al genoeg zijn om te lezen zeker?
Dikke zoen aan iedereen en tot één van deze!
Tina xx
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten