Week 2 is begonnen!

Bonsoir à tous!

Vandaag een beetje zenuwen gehad want Alix, de directrice, kwam terug van vakantie en ik wist niet goed hoe ze op het werkveld ging zijn. Je kan het al raden, weer zorgen om niks gehad dus, ze was heel spontaan en heel vriendelijk, maar ’t is toch weer even wennen.
Vandaag samen met Alix en Matar de introductie gegeven aan de nieuwe studenten. Er zijn enkele Japanners bij die met moeite een woord verstaan van wat we zeggen ook al zeggen we het enorm traag, twee Belgen, een Mexicaan, een van Ukraïne enzovoort. Nadien een korte wandeling gemaakt door de omgeving en dan in de namiddag moest ik bij Alix gaan om te overleggen wat ik moet doen. Ze praat enorm snel, ik had soms zelfs moeite om te volgen en maar gaan jongens, maar ’t is zo dat ge’t leert hé eigenlijk.

Voor de rest is er eigenlijk niets nieuws onder de zon, alleen dat er een metro-etiquette zou moeten worden uitgevonden. Echt waar, boertige mensen soms en zotten komt ge hier ook tegen. Deze morgen ook, ik moet ongeveer 15 minuten van Volontaires tot aan Strasbourg Saint Denis rijden en er zat een man recht over mij en die was dus de gehele rit tegen zichzelf aan het babbelen (luid). Ik vroeg mij al af waarom al die zitjes leeg waren… Hij was iets aan het ratelen over de Franse Republiek of zo, best wel grappig eigenlijk. En dan kom je jonge koppeltjes tegen, oké Parijs is bekend als de stad van de liefde maar toch… overdrijven hoefde echt niet hoor. En toen daagde het mij waarom ze zeggen ‘French Kissing’, geloof mij ze kunnen der hier iets van en neen ik heb het nog niet uitgetest want ik verwacht al zo een vraag van sommigen ;-)

Niemand die vandaag mijn blog nog gaat lezen want iedereen is carnaval aan het vieren… de pietzakken. Deze middag toch enkele keren aan gedacht. “Nu zijn ze op de Sint-Annalaan de stoet aan het vormen” en “Nu zullen ze gaan vertrekken” en nu zullen er waarschijnlijk al groepen in den hangar zijn toegekomen en nog anderen gaan zich nu aan het verkleden zijn…. enzovoort enzovoort. Ja mensen het doet pijn, dat het maar snel voorbij is carnaval.

Dikke zoen en aan diegenen die mijn blog toch nog lezen voor ze vertrekken naar de Grote Markt, amuseer jullie en geef er in mijn plaats ook maar een dikke lap op!
Tina
xx