Weekend 1

Hallo iedereen,

ik heb er een heel vermoeiend weekend op zitten. Rita en John zijn langs geweest met vrienden, mensen die we hebben leren kennen toen mijn oma in het hospitaal lag (foto) En het lot wou dus dat Rita een echte expert is in de geschiedenis van Parijs dus hebben we twee pareltjes van musea bezocht, Musée D’Orsay en het Louvre.

Zaterdag het Musée D’Orsay gedaan, ik had het al twee keer bezocht maar de uitleg die ik kreeg van Rita was echt de max, dingen die’k dus nooit zou gezien hebben zonder haar. Of beter gezegd wel gezien zou hebben maar nooit zou bij stilgestaan hebben.Musée D’Orsay was vroeger een treinstation met daaraan een hotel aangebouwd, nu is het hotel een deel van het museum geworden maar je hebt er bijvoorbeeld ook een restaurant en het is absoluut niet duur. In de vooravond zijn we dan nog naar de Marais gegaan, een heel levendige wijk die ik nog niet écht goed gezien had maar nu dus wel. En toffe winkeltjes dat daar zijn, …. ik moet dus zeker nog is teruggaan.
Rond 19u30 was ik dan thuis maar ik kon niks niet meer zeggen of doen zo moe was ik, om 8u30 lag ik al te slapen en ben er pas uitgekomen om 9uur.

Om 10uur stonden we dan al aan het Louvre.
Ik was er ook al is geweest en was toen heel erg teleurgesteld maar nu zag ik het uit het perspectief van Rita en het was eigenlijk wel schitterend. Al die geschiedenis, hoe ze het kan onthouden ik weet het niet! We hebben rond de oude muur gelopen (foto) waar er nog enkele restanten van zijn in de kelder van het Louvre. Dan te denken dat onze voorouders misschien nog over de loopbrug hebben gelopen dat vind ik er allemaal zo machtig aan, het voordeel van een levendige fantasie te hebben
;-)
Van al dat slenteren ben ik dus zodanig moe geworden, ja er is daar ongelooflijk veel te zien en bij alles weet Rita nen uitleg hé, dat ik naar huis ben gekomen. Zij gingen nog de Tuileries (tuinen) bekijken maar die heb ik al verscheidene keren gezien en doorgewandeld dus ja… ik heb dan de carnavalstoet gevold op het internet, maar wel met veel pijn in het hart hoor, amaai niet te doen. De kwaliteit was natuurlijk niet hetzelfde dan wanneer je het live ziet, maar bon ik mag niet klagen hé. En iedereen maar vragen voor ik vertrok ‘Vind ge’t nu nie erg da ge der nie bij zijt met carnaval?’ En ik dan ‘Maar nee jong, ik kan nog elk jaar carnaval vieren en dit kan ik maar één keer doen’. Ik had me effe mispakt aan mijn eigen want mis het toch zenne, ‘k ben content dak morgen en overmorgen mag gaan werken dat ik er niet kan aan denken. Ach ja volgend jaar hé, ik heb het dan toch kunnen volgen op het net.

Ziezo, dat was het weer voor vandaag, nog een beetje lezen en dan doke doen want ’t is morgen weer vroeg uit de veren en Alix (de directrice) is terug dus ’t zal werken worden.
Veel groetjes vanuit het koude maar o zo leuke Parijs!
Dikke kus
Tina